Konu: İyi ve kötü arasındaki ince çizgi

Konuşan: Lucifer, insanların neden hep kötü tarafına çekildiğini düşünüyor musun?

Lucifer: Çünkü kötülük özgürlük vaadeder, Konuşan. İyilik ise kurallar. İnsanlar iplerini sevmiyor.

Konuşan: Özgürlük diyorsun da… İnsanlar özgür olunca da ne yapacağını bilemiyor. Kaos yaratıyorlar.

Lucifer: Ve işte tam da bu yüzden buradayım. Onlara biraz yol göstermek için!

Konuşan: “Yol göstermek” mi? Biraz fazla tevazu göstermiyor musun? Kaosu körüklediğini ikimiz de biliyoruz.

Lucifer: Belki de körüklemek, yeni bir düzen yaratmanın ilk adımıdır. Peki ya sen? Hep iyilik konuşuyorsun. Düzen yaratmak sana mı kaldı?

Konuşan: Ben konuşurum Lucifer, sadece konuşurum. Ama biliyorsun, doğru sözler bile bazen bir kıvılcım olur.

Lucifer: Kıvılcımlar mı? Ateş benim işim, sevgili Konuşan. İstersen bunu bana bırak.

Konuşan: Ateşi kontrol etmekle gurur duyuyorsun, değil mi? Ama unutmamalısın ki su da bazen her şeyi yıkar.

Lucifer: Ve suyun sesi bile çıkmaz, haklısın. Ama yine de… İnsanlar karanlığı sever. Çünkü orada kimse onları yargılamaz.

Konuşan: Belki de insanlar karanlıktan kaçmak için konuşan bir ışık arıyorlardır.

Lucifer: Ama o ışık genelde onları kör eder, Konuşan. Sonunda yine bana gelirler.

Konuşan: Kim bilir? Belki de en büyük aydınlanma, karanlığı sorgulamaktan geçer.

Lucifer: Ah, tartışmayı seviyorum. Ama unutma, Konuşan: Karanlık ve ışık aynı madalyonun iki yüzü. Hep birlikte varız.

Konuşan: O zaman bu tartışmayı bir çayla sonlandıralım mı?

Lucifer: Çay mı? Ah, iyilik hâlâ eski yöntemlere güveniyor.